Sam widok samolotu to znak, że mamy bardzo rozległe i daleko idące plany. Z kolei jak podaje sennik mistyczny, lot samolotem zapowiada osiągnięcie zamierzonego celu. Pilotowanie samolotu zapowiada szansę na szybką realizację marzeń. Motyw wsiadania do samolotu uświadamia osobie śniącej, że posiada naprawdę duże i dumne plany. Opis prezentu: Lot widokowy samolotem Kielce to świetny pomysł na udany weekend pełen niezapomnianych wrażeń. Tak wyjątkowo spędzony dzień nigdy nie zostanie zapomniany. W trakcie tego 15 - minutowego lotu, przez duże panoramiczne szyby zobaczysz Kielce z innej, zapierającej dech w piersi perspektywy. Jeżeli stawiasz na sporty Jeśli wybierasz się samolotem z Warszawy do Krakowa, to warto sprawdzić oferty lotów z obu lotnisk, które obsługują ruch lotniczy w stolicy Polski. Zarówno port lotniczy Warszawa Lotnisko Chopina (WAW), jak i lotnisko Warszawa Modlin (WMI) oferują połączenia, które można korzystnie dopasować do swoich planów co do dat i godzin Dziecko w wieku do 2 lat podróżuje bezpłatnie samolotem, tylko musi pozostać na kolanach, ponieważ nie ma przydzielonego miejsca. Dziecko jest uprawnione, podobnie jak Ty, do bagażu podręcznego. Dodatkowo, oprócz bagażu dozwolone jest przewożenie dwóch artykuły dla dziecka ( łóżeczko turystyczne, fotelik samochodowy czy wózek ). To jeden z najlepszych i najbardziej luksusowych hoteli na świecie – mieści 202 apartamenty, z których najmniejszy ma powierzchnię 169 m2, a największy aż 780 m2! Każdy z nich posiada własną windę, kino, łazienkę z jacuzzi, kilkanaście rodzajów poduszek do wyboru oraz przepiękny widok na panoramę Dubaju oraz Zatoki Perskiej. kombinasi warna cat rumah krem dan abu abu. No i jesteśmy w Chicago. Dotarliśmy. Między wstaniem z łóżka w Gdyni a wskoczeniem w piżamy w Chicago minęło 20 godzin. Bo lot lotem, 9 godzin nie brzmi tak strasznie. Ale lot za ocean to nie tylko 9 godzin w samolocie, to na 99% przesiadka, ranna pobudka, lotniskowe i samolotowe jedzenie. Ale powiem, że było… całkiem nieźle. Nawet dobrze. Na długie podróże mamy już swoje sposoby. Jak przetrwać lot z dzieckiem do USA? Czego się spodziewać? My wiemy jak przetrwać akurat z naszym dzieckiem, ale myślę, że znajdziecie tu coś co może przydać się i Wam. Na lotnisko W tym roku postawiliśmy na spokój, nie szykowaliśmy się cały tydzień, nie gadaliśmy w kółko o podróży. Dzień wcześniej postawiliśmy na trochę relaksu. Nie było akcji pod tytułem: kładź się spać, bo jutro wstajemy o 3. Co prawda Igor pytał się nas wiele razy, co jeśli nie da rady się obudzić i obiecaliśmy mu, że najwyżej zaniesiemy go śpiącego do samochodu, ale nie nakręcaliśmy się tym tematem. I wyszło tak, że o 3:20 Igor już ubierał się i opowiadał o podróży, potem po wyjściu na dwór przeżywał że widać jeszcze gwiazdy. Rok temu, kiedy lecieliśmy do Los Angeles ubieraliśmy śpiącego jak kamień Igora. Nie wiem czy to kwestia dyspozycji dnia, czy tego, że Igor jest po prostu starszy, ale na pewno spokój nam pomógł w tej sytuacji. Spokój pomógł nam dzień wcześniej, kiedy przez pełnych grozy 10 minut myśleliśmy, że paszport Grześka przepadł. Jak zwykle w takich sytuacjach w Igorze objawił się rodzinny wieszcz i filozof i najpierw pocieszał Grześka: wszystko co złe się dobrze kończy. A kilka minut później, gdy już zaczynaliśmy dopuszczać myśl, że może jednak paszport rzeczywiście przepadł Igor też znalazł wyjście z sytuacji: trudno, najwyżej polecimy we dwoje z mamą 🙂 Ale znaleźliśmy. Polecieliśmy we trójkę. Na lotnisku nie działały taśmy do nadawania bagażu, więc odprawa bagażowa się znacznie przeciągnęła. Kolejka do kontroli bezpieczeństwa tworzyła już całkiem spory wężyk, ale skorzystaliśmy z fast tracka, czyli szybkiej kolejki do kontroli bezpieczeństwa do czego uprawnia nasza karta kredytowa Diners Club (więcej o karcie tutaj: ubezpieczenie w podróży). Długa kolejka do stresującej kontroli bezpieczeństwa to nie najprzyjemniejsze warunki, dlatego jeśli macie możliwość polecamy fast track. Na niektórych lotniskach do skorzystania z fast tracka uprawnia nie tylko karta kredytowa czy bilety pierwszej klasy, ale właśnie dziecko. Na lotnisku w Little Rock przeszliśmy z Igorem tylko symboliczną kontrolę bezpieczeństwa, a Igor od przemiłego celnika dostał przypinkę kapitana. Tymczasem w Gdańsku już tradycyjnie bagaż Igora został wytypowany do sprawdzenia (raz miał w plecaku plastikowy pistolet więc tu im się nie dziwię, nawet przepuścili nas z tą zabawką dalej kiedy zobaczyli minę Igora). Tak czy siak dzięki fast trackowi 5 minut później byliśmy już w hali odlotów. Międzylądowanie Międzylądowanie mieliśmy w Amsterdamie. Tu na lotnisku, w strefie otwartej, są wygodne leżaki gdzie można przymknąć oko lub po prostu odpocząć. Chyba jeszcze nigdzie nie widziałam takich udogodnień w ogólnodostępnym miejscu, gdzie indziej takie rzeczy tylko w salonikach biznesowych, więc takie leżaki to bardzo przyjemna i wygodna niespodzianka. W Amsterdamie mieliśmy do drugiego startu trochę czasu, więc skorzystaliśmy drugi raz z kart kredytowej i weszliśmy do saloniku biznesowego. Na wejście do saloniku musieliśmy czekać godzinę. Linie lotnicze zarezerwowały dla swoich klientów miejsca, więc osoby wchodzące do saloniku z innych tytułów spadły na koniec kolejki. Po tej godzinie spędzonej na wspomnianych wygodnych leżakach odkryliśmy, że w saloniku wcale nie ma więcej miejsca. Za to dużą zaletą saloniku jest to, że zjedliśmy ciepłą i bardzo smaczną zupę musztardową, omlety i inne przekąski, napiliśmy się kawy i nie przepłaciliśmy za to milion złotych jak to czasem się zdarza na lotnisku. O innych zaletach saloników możecie przeczytać i zobaczyć tu: jak wygląda salonik biznesowy na lotnisku LOT No to teraz jakieś 9 godzin w samolocie. To już wyzwanie. Walka z nudą, zmianą ciśnienia i często pokładowym menu. Na pierwszy ogień weźmy nudę. Nam w walce z nudą skutecznie pomaga zawartość Igorowego plecaka: podręczne gry, książka, czasami mały zeszyt z zagadkami. O tym co powinno znaleźć się w plecaku kilkuletniego pasażera żeby mieć amunicję w walce z nudą przeczytacie tu: jak spakować bagaż podręczny dziecka. Muszę też przyznać, że ostatnio często sprawdzają nam się gry, które dostajemy na pokładzie samolotu od załogi. Kiedyś mieliśmy pecha do kolorowanek, których Igor nie jest fanem, ale raz dostaliśmy mieszczącą się w kieszeni grę planszową, a teraz grę na zasadzie memory, w którą zagraliśmy kilka razy i którą na pewno jeszcze wykorzystamy, zwłaszcza, że miała ciekawy dla małych podróżników motyw miast z całego świata. Ale nie sposób też chyba w tak długiej podróży nie pomóc sobie bajką. Dotąd zawsze Igor brał ze sobą własne słuchawki, ale nigdy podczas ponad 20 lotów się nie przydały, więc tym razem zostały w domu. I jak to zazwyczaj bywa w takich przypadkach, akurat teraz ich brakowało. Przeważnie zestawy audio w samolotach mają niestandardowe wtyczki i słuchawki rozdawane są przez załogę. Tym razem lecieliśmy po raz pierwszy na takiej długiej trasie liniami KLM. I tym razem wejście do słuchawek było standardowe, więc moglibyśmy użyć swoich własnych, osobistych, dziecięcych słuchawek z bohatermenami, które kontrolują poziom dźwięku bezpieczny dla dziecięcych uszu. Gdybyśmy mieli je ze sobą. I tym razem słuchawki były rozdawane przez załogę, ale nie były to jak dotąd tradycyjne słuchawki, wiecie takie dwie poduszki na półokrągłym plastikowym patyku, ale słuchawki douszne, w dodatku dorosłe, co było dość uciążliwe i niewygodne dla Igora. Kombinowaliśmy, zawieszałam Igorowi słuchawki na uszy jak zawiesza się wiśnie, ale wątpię żeby dobrze słyszał to co dzieje się w bajce. No to skoro z nudą sobie jako tako poradziliśmy to teraz jedzenie. Tym razem było ciężko, bo Igor uparcie oświadczał, że nic mu nie smakuje. Jedzenie nie odbiegało raczej od pokładowych standardów Lufthansy, ale co zrobić smaka nie było. Zawsze mamy ze sobą jakieś przekąski. Kiedy Igor był młodszy nawet ambitnie brałam dla niego przygotowane w domu naleśniki na czarną godzinę, teraz już radzimy sobie jakoś bez dodatkowych awaryjnych dań z plecaka, choć tym razem nie było łatwo. Jeśli chodzi o jedzenie, to pamiętajcie, że przed wejściem na teren Stanów pozbyć się wszystkiego co nie zostało zjedzone. No i tym razem przy lądowaniu najedliśmy się trochę strachu. Nie, nie panikuję. To było najgorsze lądowanie ze wszystkich naszych lotów, a mieliśmy już ich sporo. Pewnie dla pilota to była bułka z masłem, ale pasażerowie odetchnęli z ulgą kiedy koła dotknęły ziemi, spadły emocje, które przejawiały się u każdego inaczej, ale wszyscy bili brawo. My z Igorem nie mieliśmy nigdy problemów jeśli chodzi o turbulencje, lądowanie i start. Jest przejęty, jak to on, ale samą podróżą, jeśli chodzi o wszystkie te dziwne rzeczy, które dzieją się w samolocie to my z Grześkiem patrzymy na siebie z lekkim przestrachem, a Igor albo w ogóle nie zauważa że samolot się trzęsie, a jeśli kołysze się bardzo ma wręcz ubaw jak na placu zabaw, albo jak wtedy kiedy zjeżdża się samochodem z dużej górki i w brzuchu robi się takie dziwne i zabawne coś. I tym razem było podobnie, wszyscy pobledli a Igor przykleił się do szyby i wręcz skandował swoje radosne hasła. Gdy impreza się przedłużała jednak i on przyznał, że trochę się bał. W samolocie było mało dzieci, ale słyszeliśmy, że jeden maluch był bardzo przestraszony tym co się działo. Trudno się dziwić i trudno się nie przestraszyć jeśli dzieje się coś dziwnego i totalnie niezrozumiałego, a jeszcze widzisz jakie wszyscy wokół mają miny. >>>Jak się przygotować do startu?<<< Urząd imigracyjny w Stanach O tym urzędzie krążą legendy, ale powinno być ok. Jako rodzina podeszliśmy do tego samego okienka. Padło standardowe pytanie o cel przyjazdu. Jedyna słuszna odpowiedź na wizie turystycznej to: wakacje. Krótkie, konkretne odpowiedzi załatwią sprawę. Unikajcie sformułowań typu: uwielbiam Stany, gdybym mogła przeprowadziłabym się tu z rodziną i wszystkich wybuchowych implikacji jak tu jest „bombowo” a powinno być ok. Z lotniska do celu Transfer z lotniska mieliśmy bezproblemowy. Wystarczyło wsiąść do niebieskiej linii metra i bez przesiadek wysiedliśmy dosłownie 5 minut od mieszkania, które będzie naszym domem przez najbliższe 3 tygodnie. Ale po tylu godzinach nastąpiła kumulacja zmęczenia. Igor, nawet nie tyle co zasnął ale padł jakby ktoś odłączył mu zasilanie. A na miejscu czekał na nas taki widok z okna. Nie mówiąc o tym, że i to co po tej stronie okna jest niczego sobie 🙂 No i gospodarze zostawili nam małe co nieco w lodówce więc jak znalazł po długiej podróży. Co my właściwie robimy w Chicago? Jak się tu znaleźliśmy? O tym następnym razem, a tym czasem dajcie znać jakie Wy macie sposoby na długie podróże? I jakie są wasze doświadczenia? Pierwsza podniebna podróż z dzieckiem to dla młodych rodziców nie lada wyzwanie i z pewnością spory stres. Żeby nie denerwować się zbytnio przed oczekiwanym wylotem (przecież to nasze wakacje) i aby wszystko poszło nam jak najsprawniej, warto dobrze przygotować się do podróży. Od kiedy maluch może podróżować samolotem? Co zabrać ze sobą w podróż? Jaki lot wybrać? Dla ułatwienia przygotowań, odpowiadamy na tego rodzaju pytania i podpowiadamy rodzicom o czym powinni pamiętać przed pierwszym, ale także przed każdym kolejnym lotem z dzieckiem. Od kiedy Twoje dziecko może podróżować samolotem? W tym wypadku nie należy za bardzo się spieszyć. Generalnie powinniśmy poczekać z podniebnymi podróżami, aż dziecko ukończy trzeci miesiąc życia. Wcześniejsze loty są dopuszczalne jedynie w sytuacjach, gdy jest to naprawdę konieczne, jednak nie wcześniej niż po tygodniu od dnia narodzin. Po prostu układ oddechowy oraz układ krążenia małego dziecka nie są jeszcze na tyle rozwinięte, aby fundować im takie obciążenie, jakim jest właśnie lot na dużych wysokościach. Poza tym w warunkach samolotu łatwo o infekcje, np. w związku z działaniem klimatyzacji. Podróżując z maluchem, zawsze wybieraj połączenia bezpośrednie Jeśli to tylko możliwe, wybierajmy takie loty, które pozwolą nam bezpośrednio dotrzeć do celu, bez męczących maluszka i wydłużających podróż przesiadek. To istotne, aby lot trwał jak najkrócej – wtedy dziecko nie zdąży się zmęczyć i nie będzie marudzić podczas podróży. Sprawdź, jaki bilet dla małego dziecka oferują poszczególni przewoźnicy Wiele linii lotniczych nie pobiera opłat za przelot dziecka, które nie ukończyło 2 roku życia. W takiej sytuacji maluch najczęściej podróżuje na kolanach jednego z rodziców. Może się czasem zdarzyć, że opłata, znacznie pomniejszona, zostanie jednak pobrana. Warto sprawdzić tę kwestię przed wylotem. W przypadku nieco starszych dzieci bilet lotniczy ma już swoją regularną cenę, jednak w tym wypadku można zazwyczaj liczyć na atrakcyjne zniżki. Z dzieckiem na lotnisku – o czym pamiętać? Przede wszystkim zarezerwujmy na dojazd na lotnisko taką ilość czasu, która zaoszczędzi nam niepotrzebnego stresu związanego z pośpiechem. Podróżując z maluszkiem, warto dotrzeć na lotnisko własnym samochodem. Takie rozwiązaniem jest przede wszystkim wygodne. Samochód możesz pozostawić na parkingu zlokalizowanym w najbliższym sąsiedztwie lotniska. Jeśli planujesz podróż, zrób po prostu rezerwację miejsca parkingowego, najlepiej wchodząc na Przygotowując się do podróży sprawdź także, czy dana linia lotnicza oferuje możliwość priorytetowej odprawy dla rodzin z małymi dziećmi. Takie rozwiązanie zaoszczędzi wam czekania w długiej i męczącej kolejce. Poza tym istotne jest, aby zabrać ze sobą wszelkie niezbędne dokumenty. Tutaj konieczny jest dowód osobisty lub paszport dziecka (dobrze, aby dokument był ważny jeszcze przez kolejne 3 do 6 miesięcy), a w przypadku podróżowania tylko z jednym z rodziców lub np. z dziadkami, także pisemna zgoda, odpowiednio drugiego z rodziców lub obojga, na wylot dziecka poza granice kraju. Pamiętaj, że moment startu i lądowania może być dla dziecka nieprzyjemny Chodzi tutaj o zmianę ciśnienia i związane z tym dolegliwości. Najprościej będzie je ograniczać np. poprzez zatkanie nosa i przełknięcie śliny. Można także zniwelować efekt różnicy ciśnień poprzez podanie dziecku butelki z mlekiem. Latalam z dziecmi wielokrotnie, z dwojka, dwa lata roznicy miedzy nimi. Daje sie to przezyc, pod warunkiem, ze sie czlowiek przygotuje na kazda mozliwosc. Ze wspolpasazerami nigdy nie mialam jakichs przebojow specjalnych; moze raz, kiedy na krotkim dwugodzinnym locie jedenastomiesieczniak po prostu darl sie jak opetany przez cala droge i za nic w swiecie nie bylam w stanie wykombinowac, o co mu chodzi. Troche mi bylo glupio, ale nikt mi bezposrednio nie powiedzial niczego nieprzyjemnego. Na transatlantykach tez dawaly rade, choc zawsze latalam (i zreszta do teraz latam) z zapasem dramaminy; sposob polecony przez pediatre, zeby nie bylo, ze szpikuje dzieciaki dragami. Po przecietnej dawce po prostu spokojnie spaly. Zawsze mialam ze soba jakis zapas zabawek, przekaski, zawsze na dzien dobry prosilam o wode do picia dla dziecka i podczas startu i ladowania staralam sie poic towarzystwo, zeby im sie uszy nie zatykaly. Szybko sie nauczylam, ze latajac z dzieckiem nie mozesz liczyc na zadne szczegolne ulgi czy przywileje. I zawsze z akim podejsciem latalam. Miewalismy przygody z gatuknku uciazliwych --- lecialam sama z dwojka dzieci, trzy i piec lat, z dwoma przesiadkami wedlug rozkladu, ale skonczy;lo sie na podrozy 36-cio godzinnej, bo mi odwolali ostatni dolotowy samolot w usa i po 16 godzinach podrozy przesiedzielismy na lotnisku 6 godzin czekajac na nieuniknione odwolanie lotu i tranzyt do dziadoskiego hotelu na trzygodzinny wypoczynek. Takie przypadki sie zdarzaja, ale daje sie spokojnie je opanowac, pod warunkiem, ze nie wybieramy sie w podroz z jakimis super-oczekiwaniami przygod jak z prospektu biura podrozy. I juz. Na poczatku latania strasznie sie stresowalam, szczegolnie obecnoscia wspolpasazerow itp. Kiedys musialam troszke za intenstywnie strofowac dzieci podczas lotu transatlantyckiego, bo jakis facet w rzedzie obok z usmiechem powiedzial mi, ze powinnam koniecznie zdac sobie sprawe, ze moje dzieci sa o wiele bardziej denerwujace dla mnie niz dla innych pasazerow. I wiesz co? Mial duzo racji. Moje dzieci maja juz 9 i 11 lat i czesto widuje matki, ktore usiluja utrzymac swoje dzieci pod absolutna kontrola myslac, ze moga byc problemem dla innych podroznych. A dzieciaki, jak to dziecaki --- troche pomarudza, troche poplacza, ale jeszcze nie widzialam dziecka, ktore wygenerowaloby taka niechec, jaka generuja niedomyci, spoceni, ze smierdzacymi skarpetkami, kradnacy twoje podlokietniki, pijacy za duzo, upychajacy swoj bagaz podreczny pod twoimi nogami itp. dorosli. Raz mialam tylko dosc nieprzyjemna wymiane zdan ze wspolpasazerem --- mlody chlopak siedzial obok mojego siedmioletniego wowczas syna w samolocie z waw do chicago. Mlody postawil sobie kubek z sokiem na stoliku, dokladnie w miejscu do tego przeznaczonym. Chlopak pochylil sie do mnie i mowi: Mozesz zwrocic uwage, zeby na mnie tego soku nie rozlal, bo nie mam zadnych ciuchow na przebranie? Odpowiedzialam mu tylko, ze nie ma problemu, ale prosze, zeby i on uwazal na swoj sok, bo ja tez szmat na zmiane dla dzieci nie wzielam. Powodzenia:) Wojtuś już nie po raz pierwszy postanowił, że jak dorośnie będzie lotnikiem. Oczywiście jego wyobrażenie na ten temat (pomimo moich usilnych tłumaczeń) jest takie, że jak będzie duży, to sobie samolot po prostu kupi, podobnie jak się kupuje rower czy auto. Ale póki jego wymagania rozmiarowe nie są wygórowane, jeżeli o samoloty chodzi, w końcu rozumie, że dzieci nie latają, samolot postanowiliśmy stworzyć. Potrzebujemy: Butelki Ostrego nożyka Taśmy maskującej Grubej tektury 6 plastikowych zakrętek Ręczników papierowych lub innych papierów Kleju Magic lub kleju z mąki i wody Pędzelka do kleju Pędzelków do malowania Farbek w dowolnych kolorach Zaczynamy od przygotowania szkieletu Boeinga. Najpierw butelkę z której będziemy go tworzyć, przecinamy na pół i znów łączymy jednak poprzez włożenie jednej części do drugiej skracamy całość. Przy okazji odcinamy szyjkę oraz z podstawy butelki wszystkie nóżki poza jedną która będzie podtrzymywać ogon samolotu. Teraz kolej wyciąć, dwa duże skrzydła i trzy małe, jedno z małych posłuży za ogon samolotu. Wszystko mocno przymocowujemy do butelki.  Jeżeli chodzi o dziób, tworzymy kulkę z papieru, tudzież ręcznika papierowego i wkładamy ją w otwór po czym przytwierdzamy taśmą maskującą do butelki.  Przyszedł czas na kółeczka. Przednie koło to dwie złączone zakrętki, tylne to 4 zakrętki. Ja łączyłam je ze sobą klejem na gorąco a potem owijałam taśmą maskującą. Myślę, że znakomicie spisałby się klej Magic. Potem tak czy siak trzeba owinąć koła taśmą tak aby można je potem pokryć farbką.  Tak przygotowany szkielet, pokrywamy teraz dwoma warstwami papieru i kleju. Z jedną uwagą, miejsce na szybę przednią powinno zostać wolne. Ja pozostawiłam nie zaklejone również dwie dolne dziurki z tyłu ponieważ Wojtko uparł się iż pasażerowie muszą wsiadać koniecznie do środka :P Wykończeniówka należała do lotnika :) A oto nasze wspólne dzieło w pełnej krasie :) Dodatkowy plus pozostawionych z tyłu dziur wyszedł dopiero w praniu. Kiedy Wojtko patrzy przez te dziury to widzi wszystko przez szybę czołową :) Powstały też dwie wersje mini :) Ze spinacza i patyczków :) Udanych lotów i dalekich podróży :) Wiek Twojego dziecka Dzieci do 5 roku życia Dzieci w wieku od 8 dnia życia do 5 roku mogą podróżować samodzielnie jedynie z dedykowaną eskortą. Przypisana stewardessa towarzyszy Twojemu dziecku od momentu odprawy biletowo-bagażowej, aż do chwili odebrania dziecka przez wyznaczoną osobę dorosłą na lotnisku docelowym. W przypadku skorzystania z usługi eskorty, należy pokryć cenę biletu stewardessy. Dzieci w wieku od 5 do 12 lat Dla dzieci w wieku od 5 do 12 lat podróżujących samodzielnie oferujemy specjalną asystę. Opiekę sprawuje członek personelu pokładowego LOT-u oraz pracownicy obsługi pasażerskiej, kolejno wyznaczeni w procesie obsługi naziemnej. Młodzież w wieku od 12 do 17 lat Młodzież w wieku od 12 do 17 lat podróżuje samodzielnie bez asysty. Na specjalne życzenie rodziców lub opiekunów, młodzież w tym wieku może podróżować pod opieką obsługi naziemnej oraz członka personelu pokładowego. Opieka zostanie zorganizowana analogicznie jak dla dzieci w wieku od 5 do 12 lat.

lot samolotem z 2 latkiem